شناسایی پیشران‌های مؤثر در توسعة کسب‌وکارهای بسیار کوچک (میکرو) در بخش مشاغل خانگی روستایی

توسعه و بهبود کسب‌وکارهای بسیار کوچک (میکرو) در بخش مشاغل خانگی، یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین راهکارهای بهبود وضعیت اقتصادی، اجتماعی و معیشتی روستاییان است؛ زیرا باوجود محدودیت‌های متعددی مانند نیروی انسانی و مالی، برای کارآفرینان روستایی که در بخش‌های مختلف جوامع روستایی وجود دارد، راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط بسیار دشوار است. هدف این پژوهش شناسایی پیشران‌های مؤثر در توسعة کسب‌وکارهای بسیار کوچک در بخش مشاغل خانگی روستایی است. این پژوهش با رویکردی آمیخته، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- پیمایشی است و از مصاحبه‌های نیمه­ساختاریافته با تأکید بر رویکردی اکتشافی و پرسشنامة محقق­ساخته برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده‌ شده است. در مرحلة کیفی، جامعة آماری این پژوهش خبرگان، استادان و کلیة افرادی‌اند که در حوزة مشاغل خانگی فعالیت عملی یا پژوهشی داشته­اند و در مجموع 12 نفر به روش نمونه‌گیری زنجیره‌ای انتخاب شده­اند. در مرحلة کمّی نیز جامعة آماری شامل کلیة افرادی است که در کسب‌وکارهای خانگی روستایی با کمتر از 9 نفر نیرو و حداقل 2 سال سابقه فعالیت می کنند؛ در این بین 43 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب ‌شدند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در مرحلة نخست (کیفی) از تحلیل تم و در مرحلة دوم (کمّی) از تحلیل عاملی استفاده‌ شده است. نتایج نشان می‌دهد عواملی چون فرهنگ‌سازی کارآفرینانه، ظرفیت‌سازی کارآفرینانه و توانمندسازی کارآفرینانه، مهم‌ترین پیشران‌های توسعة کسب‌وکارهای بسیار کوچک در بخش مشاغل خانگی روستایی‌اند.